Patronem Szkoły Podstawowej w Radzikowie Wielkim jest od 1999 r. Ks. Kanonik Kazimierz Dymitrowicz. Ten wielki patriota dał się poznać jako wielki społecznik i inicjator budowy obecnej szkoły. Po dziś dzień wielu mieszkańców Radzikowa pamięta jego wielkie zaangażowanie podczas budowy kościoła parafialnego jak i szkoły podstawowej.
KALENDARIUM
najważniejszych wydarzeń z życia Ks. Kazimierza Dymitrowicza
01.01.1890 Urodził się na Litwie w Nowoaleksandrowsku (nazwa polska Jeziorosy) jako ósme dziecko. Imiona rodziców: Rafał i Julia.
06.01.1890 Przyjął Sakrament Chrztu Świętego.
1910 Wstąpił do Seminarium Duchownego w Petersburgu.
15.05.1915 Otrzymał święcenia kapłańskie.
1915 Został wikariuszem w powiatowym mieście Słuck w guberni mińskiej. Na terenie parafii słuckiej zakładał pierwsze szkoły polskie. Pełniąc obowiązki wikariusza pracował dla uchodźców z kraju, jako prezes w Polskim Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny i jako inspektor.
1917 Odzyskał dwa kościoły od prawosławnych w Urzeczu i Zamościu koło Słucka.
1917-1920 Został proboszczem w Zamościu koło Słucka.
1920-1922 Był administratorem i proboszczem parafii Hołubla (diecezja siedlecka). Wybudował w Hołubli plebanię i budynki gospodarcze.
1923 Skierowany do Porzecza koło Pińska (rozlegle tereny Polesia). Odnowił cztery kościoły.
1933 Objął stanowisko proboszcza w Winnej (obecnie diecezja drohiczyńska).
1945 Przeszedł do diecezji gorzowskiej był proboszczem w Kierzkowie.
1947 Został mianowany dziekanem myśliborskim (woj. szczecińskie). Po upływie roku objął probostwo w parafii Nowogródek Pomorski koło Myśliborza.
1951 Ludność Hołubli odszukała księdza i przybyła do Nowogródka z prośbą, aby do nich powrócił.
30.10.1952 Przeniósł się do Radzikowa Wielkiego do diecezji siedleckiej, czyli podlaskiej. Mając 61 lat objął to probostwo, administrował parafią przez 20 lat. Odmalował kościół drewniany od strony zewnętrznej i wewnętrznej. Odnowił piękne zabytkowe ołtarze (dar starego kościoła w Rykach). Zakupił kilka feretronów, chorągwie. Ułożył w kościele posadzkę i założył oświetlenie elektryczne.
1956 Włączył się w organizowanie organizacji rolniczych. Po upadku stalinizmu i odwilży komunistycznej. Założył koło pszczelarzy, któremu przewodniczył i był instruktorem, w wyniku, czego wielu gospodarzy założyło pasieki. Założył również Koło Rolnicze i był pierwszym prezesem dając wkład w gotówce na zakup pierwszego ciągnika.
1956 Jeździł z gospodarzami do władz powiatowych i wojewódzkich w sprawie budowy drogi z Siedlec do Radzikowa. Sam osobiście z łopatą w ręku szedł do budowy tej drogi, zapraszając parafian. Był inicjatorem budowy miejscowego Ośrodka Zdrowia.
22.03.1957 Spalił się kościół drewniany w Radzikowie Wielkim.
03.04.1957 Zwrócił się do Kurii Biskupiej z prośbą o zezwolenie na budowę nowego kościoła murowanego w Radzikowie
21.08.1957 Mając 67 lat zaczyna zakładać fundamenty pod nowy kościół murowany.
03.11.1957 Biskup Marian Jankowski, sufragan siedlecki dokonuje poświęcenia kamienia węgielnego i wmurowania aktu erekcyjnego.
22.08.1958 Zakończono budowę murowanego kościoła.
23.11.1958 Poświęcenie kościoła przez biskupa Mariana Jankowskiego.
1958 Stanął na czele społecznego Komitetu Budowy Szkoły Pomnika Tysiąclecia Chrztu Polski (dał największą ofiarę 200 zł na budowę szkoły).
15.05.1960 Za zgodą Kurii odpisał na rzecz szkoły pół hektara parafialnego gruntu.
29.06.1960 Konsekracji kościoła dokonuje biskup podlaski Ignacy Świrski. Na podziękowanie ks. Dymitrowicz zorganizował dla parafian pielgrzymkę na Jasną Górę i sam odprawił rekolekcje w odosobnieniu. Przeprowadził elektryfikację o własnym zasilaniu w kościele. Buduje grotę z figurą Matki Bożej i fontanną. Grodzi cmentarz grzebalny i sadzi 2500 drzew.
12.06.1961 Otrzymano zezwolenie na budowę szkoły.
15.03.1962 Rozpoczęto budowę szkoły.
1961 Zakupił organistówkę obok kościoła.
1965 Obchodził złoty jubileusz kapłański (50 lat).
1965 Wzniósł parkan wokół kościoła.
1967 Oszalował plebanię i założył w niej kanalizację. Zaopatrzył kościół w 10 nowych dębowych ławek. Ufundował z własnej kasy blachę na kościół, zakupił obraz olejny św. Kazimierza w bocznym ołtarzu oraz dał część wkładu pieniężnego na boczny ołtarz. Rozpoczął układanie chodnika wokół kościoła.
04.03.1972 Został odznaczony godnością kanonika honorowego kapituły kolegiackiej w Janowie Podlaskim. Po przejściu na emeryturę był honorowym kapelanem strażaków.
07.08.1975 Zmarł mając 86 lat (60 lat w kapłaństwie). Strażacy zanieźli jego ciało na swoich ramionach na miejsce wiecznego spoczywania. Za życia pisał sztuki teatralne o tematyce obyczajowo-moralnej i wystawiał w remizie strażackiej z miejscową młodzieżą.
03.12.1997 Ks. K. Dymitrowicz wybrany na patrona szkoły w Radzikowie Wielkim przez mieszkańców Radzikowa przy udziale nauczycieli, rodziców i dzieci w obecności ks. prałata Ryszarda Borkowskiego i proboszcza parafii ks. Romana Wiszniewskiego.
Z inicjatywy kilku osób pod kierunkiem ks. Wiesława Pińczuka proboszcza parafii Radzików została wydana książka traktująca o życiu i dokonaniach ks. kan. K. Dymitrowicza.
